Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Ερώτηση : «Σχετικά με τις περικοπές στα ΑΜΕΑ»

ΠΡΟΣ:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΘΕΜΑ: «Σχετικά με τις περικοπές στα ΑΜΕΑ»  

H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδεικνύει ανάλγητη συμπεριφορά για τα  ΑΜΕΑ, τα οποία δεν έχει εξαιρέσει  από τις μειώσεις συντάξεων και στα οποία  πλέον δεν παρέχει καμία μέριμνα και προστασία. Από τώρα και μετά αναμένεται να εφαρμοστεί και ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων που περιλαμβάνει και τις αναπηρικές, ο οποίος θα επιφέρει καταστροφικές συνέπειες για τους δικαιούχους αναπηρικών συντάξεων.  Υπενθυμίζουμε με το νόμο  Κατρούγκαλου χορηγούνται 384 ευρώ μόνο σε όσους έχουν ποσοστό αναπηρίας άνω του 80%. Από εκεί και κάτω, με ποσοστό αναπηρίας από 67% έως και 79,99% χορηγείται το 75% της εθνικής σύνταξης, το δε  50% σε όσους έχουν ποσοστό από 50% έως 69,99%. Το πιο ανησυχητικό όμως  ότι μειώθηκαν και οι επικουρικές τους συντάξεις. Η φετινή δαπάνη για τις συντάξεις αναπηρίας που αποδίδει το ΙΚΑ αναμένεται να μειωθεί κατά 25% τουλάχιστον, με αποτέλεσμα η δαπάνη για αναπηρικές συντάξεις μόνο στο ΙΚΑ να περικοπεί κατά 225 εκατ. ευρώ και σε ποσοστό 24,6%. Αυτό σε συνδυασμό με  δραματικές μειώσεις σε προνοιακά και αναπηρικά επιδόματα ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ.  Αυτό σημαίνει ότι πάνω  από 70.000 βαριά ανάπηροι έχουν μείνει χωρίς εισόδημα, αφού από τους 220.000 που ελάμβαναν κάποιο επίδομα μέχρι τον Μάρτιο του 2015, σήμερα έμειναν κάτω από 150.000. Επίσης συνυπολογίζει το αναπηρικό επίδομα στο εισόδημα για την διαμόρφωση του ΕΝΦΙΑ! Όλα αυτά σε συνδυασμό με περικοπές διαφόρων αναπηρικών επιδομάτων, με λουκέτα ακόμα και  σε κέντρα-δομές  που φιλοξενούν ή απασχολούν παιδιά με αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση.

Ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός:

1) Με ποιο σκεπτικό υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση απέναντι στα ΑΜΕΑ; Γιατί η κυβέρνηση επιδεικνύει τέτοια ανάλγητη συμπεριφορά;

2) Θα υπάρξει άμεση νομοθετική πρωτοβουλία ώστε να εξαιρεθούν τα ΑΜΕΑ από τις μειώσεις των συντάξεων και λοιπών επιδομάτων;
     
Αθήνα, 30/1/2017
Ο ερωτών Βουλευτής


Χρήστος Παππάς
Βουλευτής Επικρατείας
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

29 Ιανουαρίου 1941 : Ο "περίεργος" θάνατος του Ιωάννη Μεταξά (άρθρο του Χρ. Παππά)

Εβδομήνταέξι χρόνια έχουν περάσει από τις 29 Ιανουαρίου 1941 όταν κυκλοφόρησε η πένθιμη είδηση του θανάτου του Πατέρα της νίκης, του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννου Μεταξά, μια είδηση που συγκλόνισε και βύθισε στο πένθος ολόκληρο το Έθνος.

Μετά από τόσες δεκαετίες ο φάκελος του θανάτου Μεταξά δεν έχει ακόμα ανοίξει.

Από την εποχή που τελείωσε ο πόλεμος και οι Σύμμαχοι ήσαν νικητές, οιαδήποτε έρευνα πάνω στο θέμα αυτό εθεωρείτο επικίνδυνη.Χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναφέρεται σε άρθρο του κυρίου Λεονταρίτη στην εφημερίδα Καθημερινή ότι ο Διοικητής Ασφαλείας Αθηνών Παξινός βρέθηκε δολοφονημένος στο Κάιρο κατά τη διάρκεια του Πολέμου, την επομένη μιας επισήμου δεξιώσεως κατά την οποίαν, και με τη βοήθεια και το «θάρρος» που δίνει το ποτό, είχε πει απευθυνόμενος σε άγγλο αξιωματικό «Μετά τον πόλεμο θα γράψω ένα βιβλίο δια τον θάνατο του Ιωάννου Μεταξά που είμαι σίγουρος ότι δεν θα σας αρέσει».

Να δούμε όμως το ιστορικό της ασθενείας και του θανάτου του Ιωάννου Μεταξά καθώς και το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου συνέβη αυτός.

Ιστορικό πλαίσιο:

Τον Δεκέμβριο του 1940, χάρις στα στρατηγικά σχέδια του Μεταξά και των επιτελών του, σε συνδυασμό με τον απαράμιλλο ηρωισμό και ενθουσιασμό του Έλληνα Στρατιώτη που το καθεστώς του Μεταξά είχε φροντίσει να εμφυσήσει, ο Ελληνικός Στρατός αντιμετωπίζει νικηφόρα την ιταλική επίθεση και κατορθώνει την απελευθέρωση Βορειοηπειρωτικών εδαφών και πόλεων όπως η Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο. Παρ όλη την ισχυρή παρουσία του αγγλόφιλου βασιλιά Γεωργίου Β΄ και την ανεξέλεγκτη εμπλοκή του στην εξωτερική πολιτική, ο Μεταξάς από πλευράς του από την πρώτη στιγμή της πρωθυπουργοποίησής του (Απρίλιος 1936), αλλά και μετά από την εθνική μεταβολή της 4ης Αυγούστου προσπάθησε να τηρήσει τις ισορροπίες ώστε να μην ξαναπέσει η χώρα στον εθνικό διχασμό της εποχής του Πρώτου Μεγάλου Πολέμου.

Ακόμα και μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εντολές του Μεταξά προς τους Υπουργούς του και κυρίως προς τον Υπουργό Τύπου Νικολούδη ήσαν σαφείς : πλήρης ουδετερότης . Βέβαια το έμπειρο μάτι του Στρατηγού Μεταξά έβλεπε τον πόλεμο να έρχεται, και προετοίμαζε τη χώρα και το λαό γι αυτόν. Πολύ δ ε περισσότερο μετά από τον τορπιλισμό του Έλλη από τους Ιταλούς. Ακόμη και μετά από αυτήν την απρόκλητη και ύπουλη επιθετική ενέργεια το Δεκαπενταύγουστο του 1940, και ενώ ήταν κοινό μυστικό το ποιος τορπίλισε το Έλλη, ο Μεταξάς εφήρμοσε και πάλι την πολιτική της ουδετερότητας απαγορεύοντας τη δημοσιοποίηση των στοιχείων (θραύσματα τορπιλών, κ.λ.π.) που φωτογράφιζαν την ταυτότητα του υποβρυχίου που τορπίλισε το Έλλη. Τον Οκτώβριο τελικά θα επιδοθεί στον Μεταξά το ιταλικό τελεσίγραφο που σήμαινε στην ουσία την κήρυξη του πολέμου εκ μέρους της Ιταλίας ενάντια στην Ελλάδα.

Την 28η Οκτωβρίου 1940, ο μικρόσωμος εβδομηντάχρονος Μεταξάς αφού διάβασε το ιταμό τελεσίγραφο απάντησε άμεσα και χωρίς δισταγμό στον ιταλό πρέσβη: «Λοιπόν, έχουμε πόλεμο», και με αυτό το μεγάλο «ΟΧΙ» του θα περάσει ως γίγας εις την αθανασία και θα εντάξει τη μορφή του στους μεγάλους της Ελληνικής Ιστορίας.

Χρέος του μεγάλου πολιτικού και ιδίως σε κρίσιμες στιγμές είναι και η νίκη και η δόξα με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Αυτόν τον κανόνα σαν μεγάλος πολιτικοστρατιωτικός ηγέτης προσπάθησε να τηρήσει ο Μεταξάς. Ο αγώνας στα βορειοηπειρωτικά βουνά εκρίθη και αντιμετωπίσθη ως καθαρά ελληνοϊταλική υπόθεση και όχι ως εμπλοκή της Ελλάδος με τον Άξονα. Εξ άλλου είναι παγκοίνως γνωστό ότι η απρόκλητη και αψυχολόγητη εκστρατεία των οραματιστών της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έγινε εν αγνοία του Χίτλερ. Την εποχή εκείνη συνετελέσθη το παράδοξο οι σύμμαχοι των Ιταλών, Γερμανοί, όχι μόνο να θαυμάζουν τα ελληνικά κατορθώματα αλλά ακόμη και αυτή η γερμανική παροικία της Ελλάδος να συνδράμει με εφόδια (τρόφιμα, ρούχα, κ.λ.π.), τον μαχόμενο Έλληνα στρατιώτη.

Δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα εκείνα που έλεγε στην Αθήνα ο γερμανός Στρατιωτικός Ακόλουθος Φον Κλεμ ο οποίος όταν συνομίλησε με τον Χίτλερ τον «εύρε πλήρη ενθουσιασμού δια τα στρατιωτικά κατορθώματα της Ελλάδος και περιφρονήσεως δια τον ιταλικόν στρατόν».

Ο Χίτλερ είχε χαρακτηρίσει «ηλιθία» την εκστρατεία των Ιταλών κατά της Ελλάδος. Οι μόνοι που είχαν συμφέρον από το άνοιγμα νέου μετώπου στα Βαλκάνια ήσαν οι εγγλέζοι, αφού ένα νέο μέτωπο στο Νότο θα αποδυνάμωνε τις γερμανικές δυνάμεις. Πολύ περισσότερο επειδή η Ελλάδα δεν βρισκόταν μεταξύ των στρατηγικών στόχων της Γερμανίας. Οι άγγλοι όμως, πιστοί στην προσφιλή τους αποικιοκρατική τακτική ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τους Έλληνες ωσάν να ήσαν Σενεγαλέζοι ή Ινδοί υπήκοοί τους προκειμένου να αγωνισθούν για τα συμφέροντά τους. Το πόσο μας υπολόγιζαν οι σύμμαχοί μας φαίνεται από τις μετέπειτα εξελίξεις και από τα ανύπαρκτα ωφέλη που είχε η Ελλάδα μετά τον πόλεμο παρόλο που ευρίσκετο στο πλευρό των νικητών.

Ο Τσώρτσιλ κυνικά θα γράψει στον Υπουργό του των Εξωτερικών Ηντεν στις 6 Μαρτίου 1941 «… η απώλεια της Ελλάδος δεν αποτελεί καθόλου συμφορά για μας, αρκεί η Τουρκία να κρατήση έντιμον ουδετερότητα». Οι Άγγλοι δεν ήσαν διατεθειμένοι να προσφέρουν στην Ελλάδα καμία ουσιαστική βοήθεια επιμένοντας όμως στην αποστολή βοήθειας που μόνον ως συμβολική θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί. Βοήθεια όμως που θα υποχρέωνε τους γερμανούς να εκκαθαρίσουν την κατάσταση, αφού τα αγγλικά αεροπλάνα απογειούμενα από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης θα μπορούσαν να πλήξουν ευαίσθητους γερμανικούς στόχους όπως ήσαν οι ρουμανικές πετρελαιοπηγές. Τον Νοέμβριο του 1940 η Αγγλία προσπαθώντας να εκθέσει την Ελλάδα έναντι της Γερμανίας μας εκκάλεσε να λάβουμε μέρος σε συνέδριο φιλικών της εθνών.

Ο Μεταξάς προσπαθώντας και πάλι να τηρήσει την πολιτική της ουδετερότητας αρνήθηκε για να μην προκαλέσει τους Γερμανούς. Στο ημερολόγιό του σημειώνει χαρακτηριστικά στις 18 Νοεμβρίου 1940: «…Αγγλική Κυβέρνησις επιμένει συμμετάσχωμεν συνέδριον φιλικών των εθνών. Λέγω Πάλαιρετ ( σ.σ. πρόκειται για τον βρετανό πρέσβη) ξάστερα : Θέλουν να προκαλέσουν πόλεμον Γερμανίας; Εάν το θέλουν το κάνω, αλλά και αυτοί υπεύθυνοι-και αφού δεν μπορούν να μας δώσουν αεροπορίαν κατά των Ιταλών, τι θα γίνη όταν προστεθούν και Γερμανοί; (Θα έχω άραγε πάλιν γερμανοφιλίες;)…».

Πολλοί προχειρολόγοι αριστεροί, όπως ο κύριος Ραφαηλίδης, αφού αναγνωρίζουν τελικά το «ΟΧΙ» στον Μεταξά διατείνονται βασιζόμενοι πιθανώς σε μαντικές ικανότητές τους ότι ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ στους Ιταλούς, αλλά θα έλεγε ΝΑΙ στους Γερμανούς. Παρ όλο που αυτή η υποθετική κατηγορία δεν έχει καμία αξία αφού ο Μεταξάς πέθανε δύο και πλέον μήνες πριν από την γερμανική επίθεση, η απάντηση βγαίνει ξεκάθαρα από την εγγραφή του Μεταξά στο ημερολόγιό του στις 20 Δεκεμβρίου 1940, μετά από την επίσκεψη του γερμανού πρέσβη πρίγκιππος Ερμπαχ:«Ευτυχώς η επίσκεψις του Γερμανού δεν είχε κακά αποτελέσματα. Στην αρχή -χθες- ενόμισα ότι θα επήρχετο ρήξις. Και ότι οι Γερμανοί θα μας επίεζαν με απειλάς.Ευτυχώς τίποτε από αυτά. Ήμουν έτοιμος για όλα…».

Το γερμανικό σχέδιο ειρηνεύσεως

Τον Δεκέμβριο του 1940 το διπλωματικό παρασκήνιο είναι έντονο. Οι Γερμανοί προετοιμάζουν το σχέδιο «Μαρίτα» χωρίς όμως να είναι βέβαιοι δια την εφαρμογή του, γιατί, σύμφωνα με αυτούς, «δεν πρόκειται να κριθεί στην Ελλάδα το θέμα του ποιος θα ηγεμονεύσει της Ευρώπης εις το μέλλον». Οι Έλληνες, νικητές όντας στο Μέτωπο, δεν είναι διατεθειμένοι να ζητήσουν ειρήνη, αλλά ούτε και οι ηττούμενοι Ιταλοί. Την πρωτοβουλία αναλαμβάνουν οι Γερμανοί έχοντας συμφέρον να λήξει ο πόλεμος χωρίς να εμπλακούν σε εκστρατεία ενάντια στην Ελλάδα. Έτσι λοιπόν ο Χίτλερ παίρνει πρωτοβουλίες και στέλνει τον Αρχηγό της ΄Αμπβερ (Μυστικές Υπηρεσίες) στην Ισπανία για μυστική διπλωματία. Ο Ναύαρχος Φον Κανάρης έρχεται σε επαφή με τον Ούγγρο στρατηγό Αντόρκα, πρέσβη της Ουγγαρίας στη Μαδρίτη, ο οποίος στη συνέχεια έρχεται σε επαφή με τον Έλληνα πρέσβη Αργυρόπουλο και αφού του δηλώνει ότι ενεργεί με επίσημη υπόδειξη της γερμανικής κυβερνήσεως, του υποβάλλει το σχέδιο ειρηνεύσεως που περιελάμβανε τα ακόλουθα: «Η Ελλάς θα ηδύνατο να διατηρήση τας θέσεις τας οποίας κατέλαβεν ο στρατός της εν Αλβανία και να συναφθή ειρήνη με την Ιταλίαν».

Προς αποφυγήν μελλοντικών επεισοδίων μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών θα εδημιουργείτο νεκρά ζώνη, εντός της οποίας θα παρεμβάλλοντο μεταξύ των δύο αντιπάλων στρατών γερμανικαί δυνάμεις, ως παρατηρηταί. Η γερμανική κυβέρνησις, εάν εδέχετο η ελληνική, θα ανελάμβανε την υποχρέωσιν να μεριμνήση όπως αποχωρήσουν αι επί του εδάφους της ευρισκόμεναι κατά την στιγμήν της ανακωχής βρεταννικαί στρατιωτικαί δυνάμεις».Βέβαια, μία εμβριθής ιστορική μελέτη των γεγονότων θα έπρεπε να εξετάσει κατά πόσον αυτή η προσέγγιση Ελλάδος και Γερμανίας θα μπορούσε να είναι εις γνώσιν της αγγλικής κατασκοπείας, πράγμα το οποίον θα σήμαινε ότι αυτοί που από πλευράς Ελλήνων θα ετόλμουν ακόμη και να συζητήσουν πάνω σε αυτή την πρόταση ειρήνης θα ήσαν τουλάχιστον επικίνδυνο εμπόδιο στα σχέδιά τους.

Την ίδια εποχή καταφθάνει στην Αθήνα ειδικός απεσταλμένος του γερμανού Υπουργού Εξωτερικών Φον Ρίμπεντροπ ο οποίος συναντήθηκε με τον Υπουργό Ασφαλείας Μανιαδάκη, παρουσία του Μορφωτικού Ακολούθου της Γερμανικής Πρεσβείας που εκτελούσε και χρέη διερμηνέως, και επανέλαβε πιστά τις προτάσεις ειρήνης του Αντόρκα.

Ο Μεταξάς, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μανιαδάκη; ενθουσιάστηκε με την ιδέα, αλλά ήταν της άποψης ότι θα έπρεπε να καθυστερήσουμε την αποδοχή των διαπραγματεύσεων εφόσον νικούμε, δια να αποκτήσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα ωφέλη.Έχει γραφεί επίσης ότι προς το σκοπό αυτό της προωθήσεως των γερμανικών προτάσεων ήλθε στην Ελλάδα και αυτός ο ίδιος ο Φον Κανάρης, ο οποίος εφιλοξενήθη στην οικία του εμπόρου Καρπαθάκη, είχε μυστικά επαφές με επισήμους, και επέδωσε τις γερμανικές προτάσεις ειρήνης στην ελληνική πλευρά.

Την ίδια περίοδο (13 Ιανουαρίου 1941) φθάνει στην Ελλάδα και ο άγγλος στρατηγός Ουέιβελ, προκειμένου να προτείνει την αποστολή στο Μέτωπο ενός αγγλικού συντάγματος αντιαεροπορικών και αντιαρματικών όπλων. Η άφιξή του κρατείται μυστική από την ελληνική πλευρά, και η κυβέρνηση δεν του επιτρέπει να επισκευθεί το Μέτωπο. Ο Μεταξάς αρνείται την «προσφορά», ενώ ο Παπάγος ζητάει τουλάχιστον εννέα Μεραρχίες με ισχυρή αεροπορική κάλυψη προκειμένου η βοήθεια να είναι ουσιαστική. (Η στάση αυτή του Παπάγου τον ρίπτει σε δυσμένεια σε σημείο που δεν θα ακολουθήσει τον Γεώργιο στη Μέση Ανατολή, μετά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα).Ο Ουέιβελ ανταπαντά ότι μπορεί να διαθέσει δύο μόνο Μεραρχίες. Κατά τον Μεταξά, το μόνο που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι δύο αγγλικές Μεραρχίες είναι η πρόκληση της γερμανικής επίθεσης.

Ο Μεταξάς στην τελευταία του εγγραφή στο ημερολόγιό του στις 17 Ιανουαρίου 1941, αλλά και στη διακοίνωση που επέδωσε προς τη βρεταννική κυβέρνηση μέσω του βρεταννού πρέσβη, δήλωνε ότι δεν θα δεχθεί να δημιουργηθεί μέτωπο από τους Άγγλους στη Θεσσαλονίκη και ότι θα δεχθεί βρεταννικά στρατεύματα μόνο αν οι Γερμανοί διέλθουν τον Δούναβη.Ασθένεια του Μεταξά. Το τέλοςΚατά μία ατυχή συγκυρία που μόνο η ίδια η Ιστορία γνωρίζει να δημιουργεί, την ίδια χρονική στιγμή μπαίνει στην τελική ευθεία η ζωή του Μεταξά.

Στις 17 Ιανουαρίου ο Μεταξάς αισθάνθηκε μία ελαφρά αδιαθεσία. Οι γιατροί διέγνωσαν παραμυγδαλιτικό απόστημα και τον εγχειρίζουν στις 19 Ιανουαρίου. Το ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη με τον θάνατό του αναφέρει: «Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως ενεφάνισε προ δέκα ημερών, ήτοι το προπαρελθόν Σάββατον, φλεγμονήν του φάρυγγος, ήτις κατέληξεν εις απόστημα παραμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξίν του ως και την μετεγχειρητικήν κατάλληλον θεραπείαν, παρουσίασεν εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς, ως γαστρορραγίαν και ουρίαν, και απέθανε σήμερον, 6 π.μ.Εν Αθήναις τη 29η Ιανουαρίου 1941 Οι θεράποντες ιατροί (ακολουθούν οι υπογραφές δώδεκα ιατρών)».

Έτσι, σε μία κρίσιμη στιγμή, με αιωρούμενες τις γερμανικές προτάσεις για ειρήνη που ενδεχομένως η αποδοχή τους να άλλαζε τον ρου της Ιστορίας, και η Ελλάς να απέφευγε την κατοχή και τον συμμοριτοπόλεμο που προκλήθηκε από τις δυνάμεις που εξέθρεψε αυτή η περίοδος, χάνουμε τον Πρωθυπουργό της νίκης από αμυγδαλές.

Ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης που γνώριζε πολλά, και για τον λόγο αυτό οι Άγγλοι φρόντισαν να τον απομακρύνουν από το ελληνικό περιβάλλον της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης της Μέσης Ανατολής και να τον εξορίσουν στην Αργεντινή, είχε αναφέρει σε εκμυστηρεύσεις του ότι «Αν είχαμε τον Μεταξά σε τρίτη θέση νοσοκομείου, αυτός θα ζούσε». Επίσης ήταν της άποψης ότι « Οι γιατροί φταίγανε και επωφελήθηκαν οι άγγλοι ». Από τις διηγήσεις πάλι της κόρης του Μεταξά, Λουκίας, φαίνεται η επιθυμία του Μεταξά να τον δει και άλλος γιατρός « Σαν τον ερώτησα αν θέλη να τον δη και άλλος ιατρός γυάλισαν τα μάτια του… -Ναι παιδί μου, ναι!, μου απήντησε».

Έτσι λοιπόν μετά από «του κόσμου τα εμπόδια» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η κυρία Λουκία Μεταξά, εκλήθη επειγόντως ο διαπρεπής Βιεννέζος ιατρός Δρ. Εππιγκερ ο οποίος φθάνοντας την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 στο Βελιγράδι ματαίωσε το ταξίδι του προς Ελλάδα αφού τον πληροφόρησαν ότι είναι πια αργά και ότι ο Μεταξάς πεθαίνει.

Για την σκοτεινή περίοδο των δέκα ημερών της ασθενείας του Μεταξά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς αρκετά και πολλές φορές αντιφατικά. Έχουμε όμως την επίσημη αρθρογραφία των εφημερίδων της εποχής (π.χ. Βραδυνή, 30 Ιανουαρίου 1941), που αναφέρει την παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά κατά την τελευταία ημέρα της ζωής του, εγγλέζου στρατιωτικού ιατρού ο οποίος την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 έκαμε ιδιοχείρως ένεση στον ασθενή. Από τους αυτόπτες μάρτυρες είναι βέβαιη η παρουσία άγγλων ιατρών στο πλευρό του Μεταξά, οι οποίοι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, είτε έφεραν συσκευές οξυγόνου είτε έκαναν ενέσεις στον ασθενή.

Τα πρόσωπα που έζησαν από κοντά τα γεγονότα είτε σιώπησαν είτε μίλησαν επιλεκτικά. Χωρίς όμως ιστοριοδίφικες αναλύσεις, ο θάνατος του Μεταξά πέρασε στον απλό λαό σαν έγκλημα των άγγλων: «Οι άγγλοι τον φάγανε».

Οι Γερμανοί από πλευράς τους υπεστήριξαν τη φήμη ότι τον Μεταξά εδολοφόνησαν οι Άγγλοι. Μάλιστα, κατά το μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1941 στο παρεκκλήσι της Ελληνικής Πρεσβείας στο Βερολίνο, οι Γερμανοί όχι μόνο έδωσαν την άδεια να τελεσθεί αυτό, αλλά και είχαν παραστεί επισήμως.

Αναμφίβολα η παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά άγγλων ιατρών είναι γεγονός. Τραγικό για την τύχη του ασθενούς αλλά και για την τύχη του Πολέμου και της Ελλάδος, δώδεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές ιατρικής να αφήνουν τον Πρωθυπουργό της χώρας στις φροντίδες του κάθε εγγλέζου υπιάτρου και αρχιάτρου εκτελούντων ποίος οίδε ποία αποστολή.

Εξήντα χρόνια και πλέον μετά, αφού εξέλειπαν πια οι μάρτυρες, οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες είναι ελλιπείς, και αρχεία έχουν χαθεί, το μόνο σίγουρο που θα μπορούσε να λεχθεί για τον θάνατο του Ιωάννου Μεταξά είναι ότι αυτός υπήρξε πολύ ύποπτος και ότι οι μόνοι ωφελημένοι από αυτόν ήσαν οι Άγγλοι.

Ο ευπατρίδης Στρατηγός Ιωάννης Μεταξάς, ο βετεράνος των πολέμων 1897 και1912-13, ο εμπνευστής του σχεδίου εκπορθήσεως του Μπιζανίου, ο πιστός σύντροφος του Στρατηλάτη Βασιλέα Κωνσταντίνου ΙΒ΄, ο εμπνευσμένος ηγέτης του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου με την κοινωνική, φιλεργατική και φιλαγροτική πολιτική, ο δημιουργός της θρυλικής Ε.Ο.Ν., ο πατέρας της νίκης και πρωθυπουργός του «ΟΧΙ», που πενήντα εννέα χρόνια πριν παρέδωσε ήσυχος το πνεύμα, είναι για μας, τους Έλληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, σύμβολο λαοφιλούς πατριώτη ηγέτη που μέσα σε τόσο αντίξοες συνθήκες πολιτεύτηκε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και μόνο αυτό, σε αντίθεση με τους σύγχρονους πολιτικάντηδες που απεργάζονται ένα δυσοίωνο μέλλον για την Πατρίδα μας εφαρμόζοντας την πολιτική του ενδοτισμού.

ΧΡΗΣΤΟΣ Η. ΠΑΠΠΑΣ

Πάντα επίκαιρο : Ε, και; Άρθρο της Συναγωνίστριας Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά

Το περασμένο Σάββατο, η Εφημερίδα των Συντακτών επέλεξε να δημοσιεύσει φωτογραφίες από τις γνωστές «διαρροές», εμπλέκοντας  την οικογένειά μου. Γιατί φωτογραφίες από ειρηνικές, ιδιωτικές, οικογενειακές στιγμές πρέπει να αποτελούν μέρος μιας δικογραφίας για μια υποτιθέμενη «εγκληματική οργάνωση», μόνο οι άρρωστοι εγκέφαλοι των εμπνευστών της μεγαλύτερης πολιτικής σκευωρίας στην Ιστορία του Ελληνικού κράτους, μπορούν να σκεφτούν.

Για μια ακόμη φορά τους γυρίζουμε με περιφρόνηση την πλάτη.

Είναι γνωστός ο ρόλος του Ιού στην καλλιέργεια κλίματος ενάντια στη Χρυσή Αυγή, όπως και στην υπονόμευση εθνικών στόχων, στρατηγικών και προσώπων. Δεν είναι τυχαίο ότι το πόρισμα Βουρλιώτη αποτελεί επί λέξει αντιγραφή του υπομνήματος Ψαρρά. Ούτε είναι σύμπτωση ότι οι πρώτοι που κατέθεσαν στον εισαγγελέα με σκοπό να κατηγορηθεί η Χρυσή Αυγή για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης είναι γνωστοί διαστρεβλωτές της κοινής γνώμης.

Λοιπόν, οι διακεκριμένοι συνομιλητές του παρακράτους, των στυγνών δολοφόνων αθώων ανθρώπων, και των δυο Χρυσαυγιτών αδελφών μας, Μανώλη Καπελώνη και Γιώργου Φουντούλη, δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να μας κρίνουν.

Είναι αυτοί που υποκρινόμενοι τους υπερασπιστές της Ιστορίας και της Δημοκρατίας, στηρίζουν την κυβέρνηση των μνημονίων, αντιμαχόμενοι με κάθε μέσο, ακόμα και με την προσβολή αθώων παιδιών, τους μοναδικούς πολιτικούς αντιπάλους του συστήματος. Την ίδια ώρα, υποδυόμενοι τους αντιεξουσιαστές, αυτοί οι ακραίοι συστημικοί, υπονομεύουν την σύμπηξη μιας ενιαίας αντιμνημονιακής γραμμής.

Ενώ η Χρυσή Αυγή έχει επίσημα διατρανώσει ως πολιτική της θέση το «πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς», οι ιοί και οι σάπιες σάρκες που τους τρέφουν, ανακινούν  και υποδαυλίζουν στερεότυπα, αντανακλαστικά και διαχωρισμούς, με μοναδικό σκοπό την αποτροπή της δημιουργίας ενός ισχυρού μετώπου ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, της ισοπέδωσης των Λαών και του Ελληνικού, της εξαφάνισης των Πατρίδων και της επιβολής της θρησκείας των «αγορών».

Με κοινή πλατφόρμα συνεννόησης, την παραδοχή για ανάγκη επίτευξης Εθνικής Ανεξαρτησίας και Κοινωνικής Δικαιοσύνης, πολίτες και πολιτικοί από τα κινήματα της αριστεράς μέχρι αυτά που υποστηρίζουν παραδοσιακές αξίες, έχουν έναν κοινό εχθρό: το φαύλο καθεστώς των άπληστων καπιταλιστών. Το καθεστώς που κυνηγώντας το κέρδος, ενορχηστρώνει την αντικατάσταση των πληθυσμών, κατασκευάζει πολέμους, πόνο και δυστυχία, καλλιεργεί ταξικό μίσος και προκαλεί κύματα μεταναστών, ανασφάλεια και φόβο.

Αυτό το καθεστώς του φόβου θέλησαν να επιβάλλουν στον Ελληνικό λαό με την τακτική του «Σοκ και Δέος»  και καίριο συνέταιρό τους τα φερέφωνά τους της παραπληροφόρησης. Αυτό θέλησαν να επιβάλλουν και στους μοναδικούς πολιτικούς αντιπάλους των σχεδιασμών τους, τους Έλληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής.

Ε, λοιπόν, απέτυχαν. Και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν γιατί ο Εθνικισμός είναι συνώνυμος με το ένστικτο της Φύσης, τη θέληση για ζωή και επιβίωση, συνώνυμο της επιθυμίας για δύναμη, υγεία και κάλλος. Όσο ο Έλληνας θα έχει τη θέληση να ζήσει, θα βρίσκει το δρόμο του προς την ακατάλυτη Αλήθεια του Εθνικισμού.

Το Εθνικιστικό κίνημα δεν προσδιορίζεται από την τεταμένη χείρα,  ούτε από κάποια φετιχιστική αναπαραγωγή εικόνων, ούτε βέβαια από άθλια φωτομοντάζ και κακόγουστα στημένα «έγγραφα». Η χρήση των Ελληνικών συμβόλων που κοσμούν ως σήμερα και αυτή την Βουλή των Ελλήνων, προκαλεί σημειολογικά τα ξενόδουλα αντανακλαστικά τους, αλλά δεν αποτελεί πταίσμα πολλώ δε μάλλον κακούργημα.

Σε ημιμαθείς  χαχόλους απευθύνονται παρόμοια δημοσιεύματα και οι εμπνευστές τους, στους ελεύθερους, σκεπτόμενους Έλληνες απευθύνεται η Χρυσή Αυγή.

Ποιοι  μηχανισμοί «διαρρέουν» και σε ποιους τα στοιχεία της δικογραφίας, θα αποδειχθεί και οι υπεύθυνοι θα λάβουν τα εκ του νόμου δέοντα. Η απάντηση των Εθνικιστών είναι μία: Δεν μας τρομοκρατείτε, δεν μας φοβίζετε, δεν θα δειλιάσουμε.

Οι Εθνικιστές δεν λογοδοτούν στους δοσιλόγους των Γερμανών της Μέρκελ, του Σόιμπλε και του Ράιχενμπαχ, ούτε συναγελάζονται με τα μαντρόσκυλα της ντόπιας διαφθοράς.

Σε ένα καθεστώς όπου η νομοθετική εξουσία συγκαλύπτει κακουργήματα πολιτικών και των συνεργατών τους, και νομοθετεί ξεδιάντροπα υπέρ του ξεπουλήματος της χώρας και της ισοπέδωσης του ελληνικού λαού.

Σε ένα καθεστώς που θεωρεί τεκμήριο ενοχής βιβλία και ποινικοποιεί τις Ιδέες.

Σε ένα καθεστώς όπου καταπατώνται τα στοιχειώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα, και απαγορεύεται η ελεύθερη έκφραση του λόγου σε δημοκρατικά εκλεγμένους Βουλευτές της τρίτης πολιτικής δύναμης της χώρας, η Εθνική Αντίσταση δεν αποτελεί απλά επιλογή, επιβάλλεται ως συλλογικό καθήκον.

Για την λεηλασία της χώρας, για τις εφτά χιλιάδες αυτοκτονίες, για τα λουκέτα και τις απολύσεις, για τις οικογένειες που δεν θα κάνουν και φέτος διακοπές, ένοχοι είναι οι ξένοι τοκογλύφοι και οι εγχώριοι πλουτοκράτες. Απέναντί τους στέκονται τούτη την ώρα πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες που στηρίζουν τον αγώνα της Χρυσής Αυγής για Εθνική Ανεξαρτησία και Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Τα μικρόβια του παρακράτους και οι τρομοκράτες με τα κοστούμια δεν έχουν ούτε Θεό ούτε Πατρίδα. Απέναντί τους, εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές θα έχουμε πάντα μια Σημαία να υπερασπιζόμαστε, μια Πατρίδα να υπηρετούμε και πιστούς συναγωνιστές να περπατούν μαζί μας το δρόμο της Ελευθερίας.

Γεννηθήκαμε Έλληνες και Ελληνίδες. Γεννηθήκαμε Ελεύθεροι και όχι δούλοι. Και ως ελεύθεροι Άνθρωποι θα ζήσουμε.

Η Νίκη και ο Θεός μαζί μας.

ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΠΑ

Εφημερίδα Χρυσή Αυγή,

Αρ. Φύλλου 883,

2-7-2014

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...